BLOG

Nasza oferta skład i łamanie

3 POWODY DLACZEGO NIE CHCĄ WYDAĆ TWOJEJ KSIĄŻKI Dobrze przygotowany tekst dla wydawnictwa to kluczowy krok w procesie publikacji. Oto kilka powodów, dlaczego warto poświęcić czas na dopracowanie materiału 1. Pierwsze wrażenie Wydawnictwa otrzymują wiele propozycji, dlatego starannie przygotowany tekst zwiększa szanse na zainteresowanie redaktorów. Niezwykle ważne jest już na pierwszych stronach zaciekawić osobę weryfikującą

Ile pisać dziennie żeby nie przedawkować? Nie wiem jak Ty, ale ja uwielbiam ten stan, kiedy pojawia mi się nowy pomysł na historię. Nie mogę wtedy się doczekać, żeby odpalić edytor tekstu i zacząć transferować słowa z głowy na twardy dysk w komputerze. Bazując na doświadczeniu, obecnie nie piszę do upadłego. Owszem mógłbym siedzieć pół

Nie pozwól JEMU na to! Twój wewnętrzny leń podświadomie podstawia ci pod nos usprawiedliwienie? Z powodu braku weny, uprzejmie proszę o zwolnienie niedysponowanej wyobraźni do napisania w dzisiejszym dniu kolejnego fragmentu mojej opowieści. Twój umysł przez wiele lat doświadczeń nauczył się wielu doskonałych sztuczek, by poradzić sobie z odwlekaniem celów, które stawiasz sobie każdego dnia.

Jeżeli to zrobisz, stracisz bardzo wiele. Pod żadnym pozorem nie wsadzaj swojego dzieła do szuflady, jeżeli nie chcesz, by to na co poświęciłeś tyle pracy, umarło śmiercią naturalną. Jak dobrze pamiętam nawet wielki King w swojej książce „Jak pisać. Poradnik rzemieślnika” wspominał o tym, że jeżeli odłożysz swój tekst na pół roku, to są nikłe

Nasypałam kawy do ekspresu i tępo wpatrywałam się w strumyczek brązowej cieczy napełniający filiżankę. Próbowałam wykasować z pamięci poranny esemes od Emila, który oczywiście zignorowałam: Halo, myszko, co się dzieje, gdzie jesteś? Do świadomości przedostawały się obrazy ojca, który na kolanach błagał matkę o wybaczenie i drugą szansę. Przysięgał, dawał słowo honoru, że przenigdy nie

W poniedziałki Monia nie pracowała. Zasuwała w niedziele i w ramach rekompensaty szefostwo dawało jej wolne na następny dzień. Pamiętałam doskonale, kiedy kilka miesięcy temu wyrzucała swą złość, klnąc, że ma kolejny spierniczony weekend.  Dojazd do Łostowic zajął mi ponad kwadrans. Jechałam wolno, zastanawiając się, czy na pewno o niczym nie zapomniałam. Zadzwoniłam do drzwi.

Wyciągnęłam z torebki klucze i otworzyłam drzwi mieszkania na Zakopiańskiej. Wyskoczyłam z butów i słysząc odgłosy reklam, kroki skierowałam prosto do salonu. Domyśliłam się, że skoro nikt mnie nie wita w drzwiach, to mój Emil zasnął przed telewizorem. Strzeliłam palcami w podwójny włącznik światła i zapaliłam halogeny w podwieszanym suficie. Wparowałam bez pardonu na rogówkę,

Czterdzieści pięć minut przerwy wystarczyło na napełnienie żołądków. Kursanci zbierali się powoli, transportując do swoich miejsc kawę i ciasteczka. Gdy za ostatnim z nich zamknęły się drzwi, nastała cisza. –Rafał, jeszcze nie skończyliśmy. Chodź, chodź, nie ma co się rozsiadać – zaprosiłam go już na wstępie.